Nightmares

                                                       Μόνος ξενυχτώ
                                                       Μόνος πονώ

Χάθηκαν τ'άστρα απ΄τον ουρανό
Ξέφτυσαν οι υποσχέσεις στο χαρτί το λευκό
Πέθαναν οι αγάπες οι παλιές
Με πνίγουν ατελείωτες μοναξιές

Χωρίς κανέναν να μιλήσεις
Χωρίς κανέναν στα μάτια να κοιτάξεις
Χωρίς κανέναν να αγκαλιάσεις

Παντζούρια κατεβαστά
Όνειρα σβηστά

Αποκλεισμένος στης ζωής τον ωκεανό
Βυθισμένος στης μοναξιάς τον βυθό
Λυγμός σιγανός
Θάνατος καθημερινός

Κομπάρσος της ζωής
Δολοφόνος της στιγμής
Τυχοδιώκτης της ψυχής
Ψεύτης μιας ζωής

Το αύριο αποτελεί παρελθόν
Η μιζέρια χαράζει το παρόν

Ατελείωτες υποσχέσεις και λόγια
και πάντα την έκανες λαμόγια
Νιώθω κουρασμένος
και απ΄τα ψέματα πηγμένος

Μια ελπίδα ακόμα ζει
και εγώ μαζί με αυτή
Κάποτε ήταν η οργή
τώρα είναι ...αγάπη αληθινή
θα ξημερώσει και για εμένα
Δεν θα με λένε πια " κανένα "

Ακόμα και τώρα που 'ναι νύχτα βαθιά
Μια πανσέληνο διακρίνω μακρυά

Δεν ζητάω πολλά
Μονάχος δεν μπορώ άλλο πια

La vita va vissuta